ภาษามลายู

กลุ่มคำ (Gorongan kata)

กลุ่มคำในภาษามลายูเเบ่งออกเป็น 7 ชนิด

1.คำนาม (Kata nama) คือ คำที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ ในภาษามลายูนั้น คำนามจะเเบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ

1. คำนามทั่วไป (Kata nama am) คือ คำที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ เเละสถานที่อย่างรวมๆ ทั่วไป เช่น Orang(คน) Datuk(ปู่) Harimau(เสือ) Hospital(โรงพยาบาล) Sudu(ช้อน)
2.คำนามเฉพาะ (Kata nama khas) คือ คำที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ เเละสถานที่อย่างเจาะจง เช่น
Sekolah Tha-it suksa(โรงเรียนท่าอิฐศึกษา) Hospital Phra nang klao(โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า)
Kampung Tha-it(หมู่บ้านท่าอิฐ)
3.คำสรรพนาม (Kata ganti nama) คือ คำที่ใช้เเทนนามหรือเเทนสิ่งๆหนึ่ง เเบ่งได้ 3 ประเภท คือ
3.1 บุรุษสรรพนาม(Kata ganti nama diri) คือ คำสรรพนามที่ถูกใช้เพื่อเเทนชื่อ คน สัตว์ สิ่งของ สิ่งๆหนึ่ง
ตัวอย่าง Saya(ฉัน) Aku(ผม) Ana(ข้าพเจ้า) Anda(คุณ) Awak(เธอ) Dia(เขา) Ia(มัน) Beliau(ท่าน) Kami(พวกเรา) Mereka(พวกเขา) Kzmu(พวกเธอ) Kita(เรา)
3.2 นิยมสรรพนาม (Kata ganti nama tunjuk) หมายถึง คำสรรพนามที่ใช้เเทนคำนามเพื่อบ่งบอกตำเเหน่งหรือสถานที่ตัึ้ง หรือที่อยู่ของคำนามนั้นๆ คำนิยมสรรพนาม ได้เเก่ Ini(นี่ นี้) Itu(นั่น นั้น) Sini(ที่นี่) Situ(ที่นั่น) Sana(ที่โน่น)
3.3 ปฤจฉา่สรรพนาม (Kata ganti nama diri tanya) หมายถึง สรรพนามเเสดงคำถาม ได้เเก่ Apa(อะไร) Siapa(ใคร) Bila(เมื่อไหร่) Bagaimana(อย่างไร) Mana(ที่ไหน) Berapa(เท่าไหร่)

2.คำคุณศัพท์ (Kata adjektif)

หมายถึง คำวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะสิ่งๆหนึ่งให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น ขาว(putih) ดำ(hitam) สูง(tinngi) ต่ำ(rendah) เล็ก(kecil) ใหญ่(besar) กว้าง(lebar)

3.คำกริยา (Kata kerja)

หมายถึง คำที่เเสดงอาการ สภาพ หรือการกระทำของคำนาม เเละคำสรรพนามในประโยค เช่น สอน(ajar) กิน(makan) วิ่ง(lari) เจ็บ(sakit) นั่ง(duduk) ยืน(diri)

4.คำบุพบท (Kata sendi)

คือ คำที่ใช้บ่งบอกตำเเหน่ง สถานที่ ทิศทาง เวลา หรือเเสดงคำสัมพันธ์ ระหว่างนาม หรือสรรพนามหนึ่งกับคำอื่นๆในประโยค เช่น di(ที่) dari(จาก) atas(บน) sampai(ถึง) oleh(โดย) untuk(เพื่อ)

5.คำวิเศษณ์ (Kata keteragnan)

คือ คำที่เเสดงหรือชี้เเจงเพิ่มเติมถึงการกระทำหนึ่งว่า เกิดขึ้นอย่างไร มีลักษณะอย่างไร คำกริยาวิเศษณ์นี้สามารถสร้างขึ้นได้โดยใช้คำคุณศัพท์เป็นตัวช่วย ซึ่งมีรูปเเบบเป็นภาษามลายู ดังนี้
1.ใช้คำคุณศัพท์เพียงคำเดียว เช่น Bepa memandu laju(คุณพ่อขับรถเร็ว) Burung itu terbang tinggi(นกตัวนั้นบินสูง)
2.ใช้คำคุณศัพท์ย้ำ 2 ครั้ง เช่น Jaga adik baik-baik (ดูเเลน้องให้ดีๆ) Mandi cepat-cepat(อาบน้ำเร็วๆ)
3.ใช้คำว่า denhan+คำคุณศัพท์ (ย้ำคำหรือไม่ย้ำคำก็ได้) เช่น Hakim memutuskan hukuman secara adil(ผู้พิพากษาทำการตัดสินลงโทษอย่างยุติธรรม) Ali keluar dari rumah itu secara senyap-senyap(อาลีออกจากบ้านหลังนั้นไปอย่างเงียบๆ)

6. คำเชื่อม (Kata hubung)

คือ คำที่ใช้เชื่อมประโยค หรือเชื่อมคำเข้าด้วยกันเพื่อให้ประโยคมีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น เช่น dan(เเละ) dengan(กับ) atau(หรือ)

7. คำอุธาน (Kata seru)

คือ คำหรือวลีที่เเสดงถึงอารมณ์ความรู้สึกต่างๆที่เกิดขึ้น เช่น ดีใจ เศร้าใจ เสียใจ ตกใจ เป็นต้น คำอุธานที่สำคัญๆในภาษษมลายู ได้เเก่ aduh(โอ้ย) aduhai(เฮ้อ) amboi(โอ้โห) wah(ว้าว)